Anasayfa
Avrupa Adalet Divanı Türkiye’den iş amacı ile AB’ye gideceklerden vize istenemeyeceğine hükmetti. AB ülkelerinin karardan sonra “vize başvurusu” yerine “vizeden muafiyet başvurusu” iseteybilceği söyleniyor.
Avrupa Adalet Divanı, Türkiye ile Avrupa Ekonomik Topluluğu arasında 23 Kasım 1970 tarihinde imzalanan Katma Protokolün 42. maddesi uyarınca Türkiye’de kurulu işletmelerde çalışanlardan, hizmet sunmak için AB’ye girişlerinde vize talep edilemeyeceğine hükmetti. Bu hüküm bir yandan çok şey ifade ediyor, çünkü Türk vatandaşlarının 1973 tarihli katma protokolden kaynaklanan hakları var. Öte yandan, Avrupa Adalet Divanı, kararları tüm AB’yi doğrudan bağlamadığı için çok bir şey ifade etmiyor.
Türk işçilerinin Avrupa’da serbest dolaşımı, Ankara Anlaşması’nın 12. maddesi ile Katma Protokol’ün 36. maddelerinde zaten öngörüluyor. Ancak bu anlaşma maddelerinde alınmış olan kararların, üye ülkelerin iç hukuk sistemlerinde doğrudan uygulanmasını gerektirecek bir bağlayıcılığı olup, olmadığı konusu tamamen tartışmaya açık.
27 AB üyesini ilgilendiren Avrupa Adalet Divanı’nın görüşü, hukuki açıdan “salt bir yorumdan daha çok karar ve emir” niteliği taşıyor, ancak tarafların karara itiraz hakkı bulunuyor.
VİZE BAŞVURUSU YERİNE VİZE MUAFİYETİ BAŞVURUSU
Hukukçular, kararın Türkiye’ye kazanımlar getirdiğini ancak, hiçbir şekilde tüm Türk vatandaşlarına vizesiz Avrupa yolunun açıldığı şeklinde algılanmaması gerektiğini söylüyor.
Kaynaklar, kararın Türk iş adamlarına ya da şirket çalışanlarına, iş amacıyla AB’ye yapacakları seyahatlerde vizeden muafiyet getirdiğini fakat AB üyesi ülkelerin “vize başvurusu” yerine muhtemelen “vizeden muafiyet başvurusu” uygulamasına geçebileceğine dikkati çekiyor.
AB hukuku uzmanları, Berlin mahkemesinin Avrupa Adalet Divanı’nın görüşüne uygun vereceği kararın metninin bu ülkedeki uygulama açısından önem taşıdığını belirtiyor.
Avrupa Adalet Divanı’nın kararının resmi gazetede yayımlanarak kesinleşmesiyle Türkiye’nin üye ülkeler arasında uygulama birliği sağlanması açısından AB Komisyonu’nu inisiyatif almaya zorlaması bekleniyor.
SÜREÇ NASIL BAŞLADI?
Avrupa Adalet Divanı tarafından bugün açıklanan kararla ilgili dava, 2006 yılında, bir Berlin mahkemesi tarafından Lüksemburg Mahkemesi gündemine taşınmıştı.
Konu, Türkiye ile Avrupa Birliği arasındaki 1973 tarihli katma protokolde dile getirilen, birliğe üye bir devletin sınırlarına giriş yapan Türk vatandaşlarının vizeden muafiyetleriyle ilgili.
Berlin mahkemesi önünde konuyla ilgili olarak, Mehmet Soysal ve İbrahim Şavatlı adlı, TIR şoförü 2 Türk vatandaşı tarafından yapılmış bir başvuru bulunuyordu.
Söz konusu 2 Türk uzun yıllardır Almanya ile nakliyat işlerinde çalışıyorlardı ve 2000 yılına kadar da düzenli olarak Almanya’nın Türkiye’deki diplomatik temsilciliklerinden, Türkiye’de kayıtlı TIR’larla Almanya’ya nakliyat amaçlı vize almaktaydılar.
Ancak Alman makamları bu tarihten sonra yaptıkları biz vize başvurusuna olumlu yanıt vermedi. Gerekçesi ise “şoförlerin kullanacakları TIR’ların Almanya plakalı olmasıydı’.
Türk şoförleri bu karar üzerine Alman mahkemelerine başvurup Alman devletinden şikayetçi oldular. Başvurunun yapıldığı Berlin mahkemesi de, konu AB-Türkiye ilişkilerini ilgilendirdiğinden Avrupa Adalet Divanı’ndan görüş istedi.. Bu görüş gelene kadar da davayla ilgili kararını askıya aldığını duyurdu.
Bugün Adalet Divanı’ndan çıkan karar verilirken 1973 tarihli katma protokol metnini temel alındı ve bu metnin, Türkiye’de yerleşik bir şirket hesabına çalışıp, bu şirket için AB üyesi bir devletin topraklarında hizmet vermek isteyen TC vatandaşlarına vize uygulanmasını öngörmediğine hükmetti.
ntvmsnbc.com
Avrupa Adalet Divanı, Türkiye ile Avrupa Ekonomik Topluluğu arasında 23 Kasım 1970 tarihinde imzalanan Katma Protokolün 42. maddesi uyarınca Türkiye’de kurulu işletmelerde çalışanlardan, hizmet sunmak için AB’ye girişlerinde vize talep edilemeyeceğine hükmetti. Bu hüküm bir yandan çok şey ifade ediyor, çünkü Türk vatandaşlarının 1973 tarihli katma protokolden kaynaklanan hakları var. Öte yandan, Avrupa Adalet Divanı, kararları tüm AB’yi doğrudan bağlamadığı için çok bir şey ifade etmiyor.
Türk işçilerinin Avrupa’da serbest dolaşımı, Ankara Anlaşması’nın 12. maddesi ile Katma Protokol’ün 36. maddelerinde zaten öngörüluyor. Ancak bu anlaşma maddelerinde alınmış olan kararların, üye ülkelerin iç hukuk sistemlerinde doğrudan uygulanmasını gerektirecek bir bağlayıcılığı olup, olmadığı konusu tamamen tartışmaya açık.
27 AB üyesini ilgilendiren Avrupa Adalet Divanı’nın görüşü, hukuki açıdan “salt bir yorumdan daha çok karar ve emir” niteliği taşıyor, ancak tarafların karara itiraz hakkı bulunuyor.
VİZE BAŞVURUSU YERİNE VİZE MUAFİYETİ BAŞVURUSU
Hukukçular, kararın Türkiye’ye kazanımlar getirdiğini ancak, hiçbir şekilde tüm Türk vatandaşlarına vizesiz Avrupa yolunun açıldığı şeklinde algılanmaması gerektiğini söylüyor.
Kaynaklar, kararın Türk iş adamlarına ya da şirket çalışanlarına, iş amacıyla AB’ye yapacakları seyahatlerde vizeden muafiyet getirdiğini fakat AB üyesi ülkelerin “vize başvurusu” yerine muhtemelen “vizeden muafiyet başvurusu” uygulamasına geçebileceğine dikkati çekiyor.
AB hukuku uzmanları, Berlin mahkemesinin Avrupa Adalet Divanı’nın görüşüne uygun vereceği kararın metninin bu ülkedeki uygulama açısından önem taşıdığını belirtiyor.
Avrupa Adalet Divanı’nın kararının resmi gazetede yayımlanarak kesinleşmesiyle Türkiye’nin üye ülkeler arasında uygulama birliği sağlanması açısından AB Komisyonu’nu inisiyatif almaya zorlaması bekleniyor.
SÜREÇ NASIL BAŞLADI?
Avrupa Adalet Divanı tarafından bugün açıklanan kararla ilgili dava, 2006 yılında, bir Berlin mahkemesi tarafından Lüksemburg Mahkemesi gündemine taşınmıştı.
Konu, Türkiye ile Avrupa Birliği arasındaki 1973 tarihli katma protokolde dile getirilen, birliğe üye bir devletin sınırlarına giriş yapan Türk vatandaşlarının vizeden muafiyetleriyle ilgili.
Berlin mahkemesi önünde konuyla ilgili olarak, Mehmet Soysal ve İbrahim Şavatlı adlı, TIR şoförü 2 Türk vatandaşı tarafından yapılmış bir başvuru bulunuyordu.
Söz konusu 2 Türk uzun yıllardır Almanya ile nakliyat işlerinde çalışıyorlardı ve 2000 yılına kadar da düzenli olarak Almanya’nın Türkiye’deki diplomatik temsilciliklerinden, Türkiye’de kayıtlı TIR’larla Almanya’ya nakliyat amaçlı vize almaktaydılar.
Ancak Alman makamları bu tarihten sonra yaptıkları biz vize başvurusuna olumlu yanıt vermedi. Gerekçesi ise “şoförlerin kullanacakları TIR’ların Almanya plakalı olmasıydı’.
Türk şoförleri bu karar üzerine Alman mahkemelerine başvurup Alman devletinden şikayetçi oldular. Başvurunun yapıldığı Berlin mahkemesi de, konu AB-Türkiye ilişkilerini ilgilendirdiğinden Avrupa Adalet Divanı’ndan görüş istedi.. Bu görüş gelene kadar da davayla ilgili kararını askıya aldığını duyurdu.
Bugün Adalet Divanı’ndan çıkan karar verilirken 1973 tarihli katma protokol metnini temel alındı ve bu metnin, Türkiye’de yerleşik bir şirket hesabına çalışıp, bu şirket için AB üyesi bir devletin topraklarında hizmet vermek isteyen TC vatandaşlarına vize uygulanmasını öngörmediğine hükmetti.
ntvmsnbc.com
