Anasayfa
Yönetmen : Joon-ho Bong
Senaryo :Joon-ho Bong , Chul-hyun Baek , Won-jun Ha
Yapim : 2006, Güney Kore , 119 dk.
Görüntü Yönetmeni : Hyung-ku Kim
Müzik : Marco Beltrami
Oyuncular :Kang-ho Song (Park Kang-du) , Hie-bong Byeon (Park Hie-bong) , Hae-il Park (Park Nam-il) , Du-na Bae (Park Nam-ju) , Ah-sung Ko (Park Hyun-seo) , David Joseph Anselmo (Donald)
Kore yapımı the host klişe bir konunun nasılda sıra dışı ve etkili bir şekilde anlatıla bilineceğine çok güzel örnek filmlerden biri. Onu sıradanlıktan kurtaran özelliklerinden biri de bir felaket filmi dahi olsa politik kaygı taşıyabilmesi. Bunu canavarlı bir felaket filminde görmemizde ayniyetten ilginç. Ama sadece politik ve mesaj veren bir film olması değil onu güzel yapan. Filmde sürekli heyecan uyandıran ve tahmin edilemeyen sürprizlerle dolu olması, hem güldürüp hem hüzünlendiren hemde korkutup duygu yoğunluğu yaşatabilmesi de diğer etkenlerden.
Laboratuarda kimyasal bir maddenin Han nehrine boşaltılmasına izin veren amerikalı bilim adamı ortaya çıkacak felaket ihtimaline karşı her diktatör zorbanın sahip olacağı kaygısızlıkta davranır. Onu diktatör zorba yapan şeylerden biride bizzat vatanıdır. Çünkü o vatan kendini adeta dünyanın şefpolisi olarak görmektedir. Bu kendini beğenmişlik, kibir halide ülkede yaşayan çoğu insana sirayet etiği gibi profesörde de etmiştir. Nehre dökülmesine izin verdiği kimyasal maddenin ileride felakete sebebiyet vereceği ihtimali dahi olsa kendine bir zararı olmayacağından milyonlarca kişiyi hiç düşünmeden bencilik etmekte bir mahsur görmez.
Aradan seneler geçer ve o kimyasal atıklar nehirde yaşayan bir canlının kimyasını değiştirerek onu bir canavara dönüştürür. Masum bir çok insanın ölümüne neden olacak felaket Seoul şehrinde başlar. Nehrin hemen yanında filminde merkez aldığı, felaketi onların hallerinden biz seyirciye aktardığı ailede orada yaşamaktadır. İlkez canavarla tanıştığımız sahnede ortalığı kıyamet alanına dönüştüren canavar onca insanın arasından bu ailenin küçük kızını alıp nehirde bilinmedik bir yere kaçırıp götürür. Aile bağları çok kuvvetli olan bu insanlar küçük kızlarını umutlarını hiç kaybetmeyip canlı olarak kurtarmak için çok büyük çabaya girişirler. Bu girişimlerine şahit olan izleyicilere de yönetmen çok güzel mesajlar veriyor.
Bir felaketle yüzleşen aile bundan nasıl etkileniyor, aile bağı nedir, vatan nedir, felakete uğrayan halkına nasıl yardımcı olur. tekbir insanın benciliği nasılda binlerce insana etki eder..??.. ve bence hepsinden de önemlisi bu felaket bile böyle bir karmaşaya, çaresizliğe yol açıyorsa birde “Kıyamet saati mutlaka gelecektir, bunda aslâ şüphe yoktur.” denilen günü siz düşünün. film de bunu düşündürüyor zaten. Filmi çekenler o saati yalanla salarda(bilmiyorum belkide iman etmişlerdir) biz bakınca bunları rahatça görebiliriz..Görebildiysek, hissedebildiysek filmden alabileceğimiz en sağlam mesajı da aldık demektir..
Bu yazı bagimsizfilm.com sitesinden alıntıdır.
